бразкну́ць
‘бразнуць, зазвінець чым-небудзь; з сілай стукнуць, кінуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| бразкну́ | бразкнё́м | |
| бразкне́ш | бразкняце́ | |
| бразкне́ | бразкну́ць | |
| Прошлы час | ||
| бразкну́ў | бразкну́лі | |
| бразкну́ла | ||
| бразкну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| бразкні́ | бразкні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бразкну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)