дзе́даўшчына, ‑ы,
1. Спадчына пасля дзеда (пераважна зямельная).
2. Дзедаўскі, старадаўні спосаб, звычай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́даўшчына, ‑ы,
1. Спадчына пасля дзеда (пераважна зямельная).
2. Дзедаўскі, старадаўні спосаб, звычай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́рка, ‑і,
Зацвярдзелы верхні слой чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кукава́цца, кукуецца;
Пра здольнасць зязюлі кукаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міласэ́рнасць, ‑і,
Схільнасць да спагады іншым, да літасці над кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагні́сці і прагні́ць, ‑гніе;
Згнісці, згніць наскрозь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прызабы́ць, ‑буду, ‑будзеш, ‑будзе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пыні́цца, пынюся, пынішся, пыніцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распі́цца, разап’юся, разап’ешся, разап’ецца; разап’ёмся, разап’яцеся;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ружо́віцца, ружоўлюся, ружовішся, ружовіцца;
Тое, што і ружавець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свіну́шнік, ‑а,
Тое, што і свінух, свінарнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)