упакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.

Улажыць, злажыць рэчы ў якую‑н. тару; спакаваць. Кожны хоча даць сваю параду: як і што лепш упакаваць, што пакласці на дно, а што зверху, каб не пацерлася. Шыловіч. — Як добра, што ты нідзе не затрымалася, — сустрэла Кацю Аўдоцця Сямёнаўна. Яна старанна забівала скрынку цвікамі. — Вось упакую і раскажу, што і да чаго. Гаўрылкін. // Умясціць поўнасцю што‑н. Усе.. рэчы я акуратна ўпакаваў у дарожную пляцёнку і ў поўдзень сеў на цягнік. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элега́нтны, ‑ая, ‑ае.

Зграбны, прыгожы, вытанчаны. На.. [Маі] было элегантнае паліто, у руках чорная сумачка. Ярашэвіч. Цяпер на Сіліцкім быў даволі элегантны плашч, на галаве капялюш, на нагах моцныя чаравікі. Арабей. З пакоя выйшла Зося.. У добра скроеным сінім плацці, з двух’яруснай прычоскай-куклай, расчырванелая, яна мела амаль элегантны выгляд. Шамякін. // З густам, прыгожа адзеты; які трымае сябе галантна, далікатна. У белых кашулях і бліскучых чаравіках элегантныя салісты выконвалі лёгкія эстрадныя песенькі аб каханні, сяброўстве, вернасці — на ўсе тэмы, якія толькі цікавяць людзей. Гаўрылкін.

[Фр. élégant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

airing

[ˈerɪŋ]

n.

1) праве́трываньне n., вэнтыля́цыя f.

She gave the rug a thorough airing — Яна́ до́бра праве́трыла дыва́н

2) прагуля́нка на сьве́жым паве́тры

3) Figur. пада́ньне да агу́льнага ве́дама, публі́чная дыску́сія

The whole matter is due for an airing — Уся́ спра́ва ма́е быць пада́дзеная да агу́льнага ве́дама

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

betray

[bɪˈtreɪ]

v.t.

1) здраджа́ць

2) падво́дзіць

She betrayed her friends — Яна́ падвяла́ сябро́вак

3) уво́дзіць у зман, ашу́кваць

4) выдава́ць

The child’s eyes betrayed her fear — Дзіця́чыя во́чы вы́далі е́йны страх

5) выяўля́ць, праяўля́ць

His mistakes betrayed his lack of education — Яго́ныя памы́лкі вы́явілі недахо́п адука́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

refuse

I [rɪˈfju:z]

1.

v.t.

адмаўля́ць; не прыма́ць

to refuse an offer — не прыня́ць прапано́вы

to refuse admittance — не дапусьці́ць, не прыня́ць

2.

v.i.

адмаўля́цца

to refuse to discuss the question — адмо́віцца абмярко́ўваць пыта́ньне

She is free to refuse — Яна́ мо́жа адмо́віцца

II [ˈrefju:s]

n.

сьмяцьцё n., адкі́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

seize

[si:z]

v.

1) хапа́цца, хапа́ць; чапля́цца

in fright she seized his arm — Ад стра́ху яна́ ўхапі́лася за яго́ную руку́

2) зразуме́ць, ухапі́ць

to seize an idea — зразуме́ць ду́мку

3) сі́лай захапля́ць, займа́ць (тэрыто́рыю), бра́ць о́рад)

4) fever seized him — Яго́ схапі́ла гара́чка

5) канфіскава́ць

- seize upon

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

snip

[snɪp]

1.

v., (-pp-) v.t.

рэ́заць, стры́гчы нажні́цамі, перараза́ць

2.

n.

1) надрэ́з -у m.

With a few snips she cut out a paper doll — Не́калькімі надрэ́замі яна́ вы́разала ля́льку з папе́ры

2) абрэ́зак -ку m.

the snips of cloth and thread — абрэ́зкі ткані́ны і ні́так

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

weary

[ˈwɪri]

1.

adj.

1) змо́раны; сто́млены; зьнясі́лены

2) стамля́льны, надаку́члівы

a weary wait — надаку́члівае чака́ньне

I am weary of it — Мне гэ́та ўсё абры́дла

2.

v.t. -ried, -rying

1) надаку́чваць

2) стамля́ць

3.

v.i.

1) стамля́цца

2) тужы́ць

She is wearying for home — Яна́ ту́жыць па до́ме

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адрэ́заць сов.

1. в разн. знач. отре́зать; (пилой — ещё) отпили́ть;

а. касу́ — отре́зать ко́су;

а. кава́лак са́ла — отре́зать кусо́к са́ла;

а. гекта́р сенажа́ці — отре́зать гекта́р сеноко́са;

а. шлях праці́ўніку — отре́зать путь проти́внику;

2. перен. отре́зать;

— Хо́піць, — ~зала яна́. — Хва́тит, — отре́зала она́;

як нажо́м а. — как ножо́м отре́зать;

сем разо́ў адме́рай, а раз адрэ́жпосл. семь раз отме́рь, оди́н раз отре́жь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

precious [ˈpreʃəs] adj.

1. кашто́ўны;

precious stones кашто́ўныя камяні, самацве́ты;

precious metals высакаро́дныя мета́лы

2. дарагі́, любі́мы;

precious memories дарагі́я ўспамі́ны;

my precious darling мой лю́бы, дарагі́, мі́лы;

This doll is very precious to me because it was my mother’s. Гэтая лялька вельмі дарагая мне, таму што яна належала маёй маці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)