Verbum

анлайнавы слоўнік

свяці́ла, ‑а, н.

1. ДМ ‑е. Нябеснае цела, якое выпраменьвае святло ў касмічную прастору або свеціць адбітым святлом. Сонца ж агніста паблісквае. Я шчодрасць свяціла цаню. Калачынскі. Мы вырваліся ў незямныя высі, Зірнулі ў твар нязведаных свяціл, І нашы мары з яваю зрасліся, Як пара дужых сакаліных крыл. Матэвушаў.

2. ДМ ‑у; чаго або якое. Чалавек, які набыў вялікую вядомасць у пэўнай сферы дзейнасці, праславіў навуку або культуру сваім талентам. [Кастусь:] — «Современник» чытаю даволі рэгулярна. І, ведаеш, у жнівеньскай кніжцы новае імя. Памяні маё слова, калі мы не дачакаліся новага свяціла. Ён рускі. Прозвішча — Дабралюбаў. Караткевіч. [Мікола:] — Вось дзівак! Ты пабачыш, якая там абарона будзе. Я чуў, што ўжо ідуць перагаворы з самымі лепшымі адвакацкімі свяціламі Варшавы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяпле́ць, ‑ее; незак.

1. Станавіцца, рабіцца цёплым, больш цёплым. Ападаў ветравы холад і цяплела надвор’е. Чорны. Як дзьмухне [хлопчык] некалькі разоў на рукі, дык адразу ажываюць пальцы, цяплеюць далоні. Бядуля. // перан. Станавіцца дабрэйшым, лагаднейшым; ласкавець. — Вы бачылі Леніна?.. — Ціха ў хаце. У дзеда цяплеюць і вочы, і сэрца. Арочка. Па меры таго, як .. [Гендарсан] чытаў, твар яго праясняўся, цяплеў і святлеў. Чарнышэвіч. // безас. Пра адчуванне душэўнай цеплыні, ласкавасці, якое агортвае каго‑н. Смяялася .. [Галіна] так залівіста, так прыемна звінеў яе .. галасок, што ў хлопца цяплела на душы. Навуменка. У Паўла цяплела на сэрцы ад Машынага спачування. Гроднеў.

2. безас. Пра наступленне цёплага, больш цёплага надвор’я. Днём хоць і цяплела, аднак тэмпература вышэй чым мінус дваццаць — васемнаццаць не падымалася. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвярну́ць сов.

1. отверну́ть; отвороти́ть;

а. твар — отверну́ть (отвороти́ть) лицо́;

2. отвороти́ть, отвали́ть;

а. ка́мень — отвороти́ть (отвали́ть) ка́мень;

а. скі́бу зямлі́ — отвороти́ть (отвали́ть) пласт земли́;

3. (в сторону) отверну́ть, сверну́ть;

а. машы́ну ўбок — отверну́ть маши́ну вбок;

аўто́бус ~ну́ў убо́к — авто́бус отверну́л (сверну́л) в сто́рону;

4. безл. разг. отвороти́ть;

мяне́ ~ну́ла ад яды́ — меня́ отвороти́ло от еды́;

5. (пасущихся животных) отверну́ть; отогна́ть;

◊ нос а. — прост. отвороти́ть нос (ры́ло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сустрэ́цца сов., в разн. знач. встре́титься; (случайно, неожиданно — ещё) повстреча́ться; попа́сться;

с. ў кіно́ — встре́титься (повстреча́ться) в кино́;

с. з ця́жкасцямі — встре́титься с тру́дностями;

па даро́зе нам ~рэ́ліся ціка́выя лю́дзі — по доро́ге нам попа́лись (встре́тились, повстреча́лись) интере́сные лю́ди;

по́зіркі іх ~рэ́ліся — взгля́ды их встре́тились;

рад з ва́мі с. — рад с ва́ми встре́титься;

с. на ры́нгу — встре́титься на ри́нге;

с. тва́рам у твар — встре́титься лицо́м к лицу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grave

[greɪv]

1) магі́ла f., дол -у m.

2) курга́н -а́ m., по́мнік -а m., грабні́ца f.

3) сьмерць f.

•

- one foot in the grave

[greɪv]

adj.

1) ва́жны, ва́жкі

a grave decision — ва́жная пастано́ва

2) пава́жны, пагража́льны, небясьпе́чны

a grave situation — небясьпе́чнае стано́вішча

grave news — су́мная ве́стка

3) пава́жны, урачы́сты

a grave face — пава́жны твар

4) пану́ры, мро́чны, цёмны (ко́леры)

III

[greɪv]

v.t., graved, graved or graven

1) рабі́ць незабы́ўнае ўра́жаньне

2) рэ́заць, вырэ́зваць (на дрэ́ве); высяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

отверну́ть сов.

1. (отвинтить) адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

отверну́ть га́йку адкруці́ць га́йку;

отверну́ть кран адкруці́ць кран;

2. (отломить) разг. адкруці́ць, мног. паадкру́чваць, адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

отверну́ть ку́кле ру́ку адкруці́ць (адлама́ць) ля́льцы руку́;

3. (повернуть в сторону) адвярну́ць, мног. паадваро́чваць;

отверну́ть лицо́ (от кого-л.) адвярну́ць твар (ад каго-небудзь);

4. (откинуть) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць, адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

отверну́ть полу́ шу́бы адхілі́ць крысо́ фу́тра;

отверну́ть одея́ло адхілі́ць (адхіну́ць) ко́ўдру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

palić

pali|ć

незак.

1. паліць; спальваць; абпальваць;

~ć w piecu — паліць у печы;

2. страляць;

3. курыць, паліць;

~ć fajkę — курыць люльку;

3. абпальваць (цэглу);

4. пражыць (каву);

pal go sześć! — каб яго чорт узяў!;

~ć za sobą mosty — спальваць за сабою масты;

twarz mnie palić — у мяне гарыць твар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

full² [fʊl] adj.

1. по́ўны; перапо́ўнены;

The bus was full (up). Аўтобус быў перапоўнены.

2. падрабя́зны;

a full report падрабя́знае паведамле́нне

3. сы́ты;

I can’t eat any more, I’m full up. Я не магу больш есці, я сыты.

4. шыро́кі (пра адзенне);

a full skirt шыро́кая спадні́ца

5. гла́дкі, по́ўны, паўнаце́лы; кру́глы (пра цела);

a full face кру́глы твар;

a full figure по́ўная фігу́ра

6. бага́ты, мо́цны (пра колер, смак, пах);

at full speed на по́ўнай ху́ткасці;

in full swing по́ўным хо́дам, у разга́ры;

The party was in full swing when I came. Калі я прыйшоў, вечарынка была ў разгары.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wash² [wɒʃ] v.

1. мыць, мы́цца;

This sweater washes well. Гэты світар добра мыецца.

2. абмыва́ць (берагі)

♦

wash one’s dirty linen in public BrE ≅ выно́сіць сме́цце з ха́ты;

wash one’s hands of smb./smth. умы́ць ру́кі; здыма́ць з сябе́ адка́знасць за каго́-н./што-н.

wash away [ˌwɒʃəˈweɪ] phr. v. змыва́ць, адносі́ць (вадой)

wash down [ˌwɒʃˈdaʊn] phr. v.

1. (with) вымыва́ць

2. запіва́ць (вадою, сокам і да т.п.)

wash off [ˌwɒʃˈɒf] phr. v.

1. змыва́ць; змыва́цца

2. адмыва́ць; адмыва́цца

wash out [ˌwɒʃˈaʊt] phr. v.

1. адмыва́ць (пляму)

2. мо́цна стамля́цца

wash up [ˌwɒʃˈʌp] phr. v.

1. мыць (посуд)

2. AmE мыць (твар і рукі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шэ́ры, ‑ая, ‑ае.

1. Колер, які атрымліваецца пры змяшэнні чорнага і белага; колер попелу. — А хіба наш Барсік не «вучоны»? — хітравата спытала маці і паклікала з кутка пушыстага шэрага ката. Шыловіч. На фоне шэрага неба Званчэй залаціцца восень, І крык жураўліны нема Для неба сінечы просіць. Тармола. Па цёмным балоце, Дзе шэры лішайнік, .. след у чароце Забыў парушальнік. Куляшоў. // Бледны, як попел (пра твар чалавека, пра чалавека з такім тварам). Твар шэры, скулы завастрыліся, шчокі запалі, пад вачыма мяшэчкі. Хомчанка. Пятро выпусціў лейцы і ўраз абмяк, згорбіўся, твар яго зрабіўся шэрым, як запылены попелам. Шамякін. // у знач. наз. шэ́ры, ‑ага, м.; шэ́рая, ‑ай, ж. Пра жывёлу такога колеру. З-за Урала Пад Ушачы Шэрага [ваўка] Вязуць з пашанай. Барадулін.

2. Хмурны, не сонечны (пра надвор’е). Шэры, непрыветлівы дзень наганяў маркоту. Асіпенка. Дажджлівая, шэрая ноч прайшла без трывогі. Брыль. Раніца выдалася шэрая, мароз паслабеў, паўднёвы вецер нёс пах блізкай адлігі. Хадкевіч. Грыша толькі цяпер заўважыў, што шэры асенні дзень пасвятлеў і ў суцэльнай пялёнцы туману сям-там віднеліся прагаліны. Пальчэўскі. / у вобразным ужыв. — Той сакавік усім даўно абрыд, Вятры яму хаўтурнае свісталі, І на душы быў шэры краявід З малой надзеяй вельмі на світанне. Лужанін.

3. перан. Бясколерны, бедны зместам, які не ўражвае. Нярэдка з’яўляліся малавыразныя, шэрыя творы. «Полымя». Даўні сябра галоўнага рэдактара прынёс апавяданне. Шэрае, доўгае, нецікавае. Бяспалы. Вершу б не быць неабчэсаным, шэрым І не ляжаць у пісьмовым стале, Калі б не пісалі яго на паперы, А высякалі яго — на скале. Смагаровіч. У яго [Пысіна] няма нудных і шэрых замалёвак, няма траскучых, напыш[лів]ых радкоў, няма доўгіх вершаў-вяровак. Бялевіч. // Аднастайны, будзённы, не напоўнены яркімі падзеямі. І пацягнуліся адзін за адным шэрыя, поўныя трывожнага чакання дні. Бяганская. Мінулася дзяцінства і юнацтва. А было яно шэрае, не сагрэтае ні мацярынскімі клопатамі, ні ласкай. Гаўрылкін. // Змрочны, нярадасны. Эх, агульная кватэра, І далася ты мне ў знак!.. Светлы дзень здаецца шэрым, Як мне быць, скажыце, як? Кляўко.

4. Непрыкметны знешне і ўнутрана, нецікавы. Мужчын-настаўнікаў — трое.. Астатнія — немаладыя жанчыны, шэрыя і нецікавыя. Навуменка. Нікому ніколі тут гэтая шэрая асоба не кідалася ў вочы. Чорны. // Раней — які не адносіўся да прывілеяваных класаў; просты. Ды яшчэ збіраліся пажылыя дзядзькі: скардзіліся адзін аднаму на свой лёс, расказвалі дзіўныя гісторыі, каб забыць хоць на час пра сваё шэрае жыццё. Шахавец.

5. Як састаўная частка некаторых заалагічных і батанічных назваў. Шэры папугай. Шэрая качка.

•••

Шэрая гадзіна гл. гадзіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)