We have an opening for an engineer. У нас ёсць вакантная пасада інжынера.
5. спрыя́льная магчы́масць, зру́чны вы́падак
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
чарвято́чына, ‑ы, ж.
1. Адтуліна, дзірка ў чым‑н., праедзеная чарвямі або лічынкамі. І расці шкадаванню ў душы Тых, хто быў да нячыстага падкі: У кашы не плады, у кашы — З чарвяточынай сохнуць ападкі.Маляўка.Сцены зрыты чарвяточынамі, падобнымі да арабскіх літар.Бядуля.// Месца ў чым‑н., сапсаванае, паточанае чарвямі. // Парахня на паточаным месцы. І праз колькі год пасыплецца на рассохлыя плінтусы, пад якімі заціснуты канцы пакарабачаных масніц, жоўтая чарвяточына.Чыгрынаў.
2.перан. Пра якія‑н. хібы, недахопы, заганы ў кім‑, чым‑н. «Подлая твая душа, — гнеўна абарваў яго другі [герой], — з чарвяточынай. Ты заўсёды толькі аб сабе і думаеш, табе напляваць на ўсіх і на ўсё, у цябе сумлення як кот наплакаў...»Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
leak
[li:k]1.
n.
1) працёк -у m., дзі́рка, шчы́ліна f. (у страсе́, гаршку́)
2) выцяка́ньне n.
3) уце́чка f. (вады́, га́зу)
2.
v.i.
1) цячы́, прасо́чвацца
2) працяка́ць (пра чараві́кі, чо́вен)
3) прасо́чвацца, выдава́цца
The secret leaked out — Сакрэ́т ста́ўся ве́дамым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Луча́йдзірка ў верхнім камені жорнаў для засыпкі збожжа’ (свісл., Шатал., Сл. ПЗБ). Гл. веча́й ’тс’. Аб пратэтычным л‑ гл. Лучыц-Федарэц, Тыпалогія слав. моў і ўзаемадз. слав. літаратур // Тэзісы III Рэсп. канф. Мн., 1977, 198–200.
Прарэ́х, прарэ́ха ’разадранае або разрэзанае месца ў адзенні; дзірка’, ’пярэдні разрэз у штанах’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ), прарэ́х ’агрэх (у полі)’ (Скарбы), прарэшка, прарэшак ’пятля для гузіка’ (Інстр. 3), ’незасеянае месца на полі’ (Сцяшк. Сл.; гродз., Шн. 3), ’каўнер кашулі’ (Нас.). Рус.проре́ха, проре́шина, проре́ховина ’распоратае або разадранае месца ў адзенні’, ст.-рус.прарѣха. Этымалогія няпэўная. Лічыцца дэрыватам з другасным ‑х‑ (як праха, рус.сваха) ад прорэ́заць (гл. Фасмер, 3, 376 і наст.). Праабражэнскі (2, 137) узводзіць слова да рус.редкий і спасылаецца на проредь. Параўноўвалі таксама са ст.-інд.rēkhā ’паласа, рыса’, лац.rīma ’расколіна, шчыліна’ (Ільінскі, РФВ 69, 16) і з лат.risums, rìsiens ’трэшчына, разрэз’ (Мацэнаўэр, LF, 14, 92).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gap
[gæp]
n.
1) прало́м -у m., дзі́ркаf. (у пло́це, сьцяне́)
2)
а) праме́жак -ку m.; прага́л, прабе́л, про́пуск -у m. (на бля́нках)
б) хі́ба f., недахо́п -у m.
3) вялі́кае разыхо́джаньне, ро́зьніца ў пагля́дах
4) го́рны прахо́д, ву́зкая цясьні́на ў гара́х
•
- fill a gap
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тапі́ла, топі́ло ’невялікі вадаём, у якім летам вада не высыхае’ (лун., Шатал.), ’невялікі прыродны вадаём’ (бабр., ЛА, 2), ’багна’ (Мат. Гом.), ’вадзяное месца на лузе’ (Мат. Маг.), ’топкае месца на балоце; твань’ (бабр., рэч., ЛА, 5), ’гразкае месца’ (ТС), ’вадаём са стаячай вадой; ставок’ (рагач., Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), ’прорва’ (лун., ЛА, 5), тапі́лы ’багна, твань’ (пруж., Сл. ПЗБ), то́піла ’багна’ (рас., Шатал.). Параўн. укр.топи́ло ’лажбіна з вадой, куды сцякае вясенняя вада; карставы правал, дзірка, куды сцякае вада’. Адносна распаўсюджання, семантыкі і паходжання гл. Талстой, Геогр., 169, 243 (рэканструюе ўсх.-слав.*topilo). Казлова (БЛ, 21, 63) параўноўвае з балг.дыял.топи́ло ’сажалка ці месца ў рацэ, дзе мочаць каноплі’, макед.топило ’тс’ і ўзводзіць усе формы да прасл.*topidlo, звязанага з *topiti, гл. тапіць1.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Перару́б1 ’капітальная, канявая сцяна, якая падзяляе хату на ’ часткі’ (докш., Янк. Мат.; брасл., Сл. ПЗБ), пэрэру́б, пара руб. перару́б ’тс’ (пін., ветк., бых., ЛА, 4). перарубная сцяна ’тс’ (рагач., ельск., Мат. Гом.). Укр. па)’Д.**зах.переруб ’засек’, бойк.переруба ’перагародка ў скрыні, у хаце, у каморы, куды ссыпаюць збожжа’; рус.переруб, переруба ’драўляная перагародка ў сялянскім доме ці ў нежылых пабудовах’, ст.-рус.перерубь ’тс’ (з 1576 г.). Усходнеславянскае. Да пера- і рубіць, рубаць (гл.), якое да прасл.*robiti, robati. Польскаму przerąb адпавядае проруб ’гірарубленая дзірка, палонка’, рус.прорубь ’тс’.
◎ Пераруб2 (пірару́б) ’бэлька ў гумне, на якую ставіцца дзед — паўбоціка, апора для падоўжнай бэлькі, — па апошнюю абапіраецца верх страхі’ (паўн.-віц., ЛА, 4), перару́п ’тс’ (паст., глыб., Сл. ПЗБ) — у выніку пераносу значэння па сумежнасці: ’сцяна’ > ’верхняе бервяно сцяны, бэлька’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
breach1[bri:tʃ]n.
1. (of) парушэ́нне (закона, пагаднення і да т.п.);
a breach of the law парушэ́нне зако́на;
a breach of contract/copyright парушэ́нне кантра́кта/а́ўтарскага пра́ва;
breach of the peace парушэ́нне грама́дскага пара́дку;
a breach of confidence злоўжыва́нне даве́рам
2. разры́ў адно́сін (паміж дзяржавамі або людзьмі);
a breach in Franco-German relations разры́ў адно́сін памі́ж Фра́нцыяй і Герма́ніяй;
a breach between friends сва́рка памі́ж сябра́мі
3. прало́м; адту́ліна; дзі́рка;
a breach in the wall прало́м у сцяне́
4.(марскі́я) хва́лі, буруны́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)