гумі́т

(ад лац. gummi = камедзь)

мінеральнае ўтварэнне жоўтага або аранжава-чырвонага колеру, якое ўзнікае ў выніку разбурэння уранініту або іншых мінералаў, што змяшчаюць уран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́льцый

(н.-лац. calcium, ад лац. calx, -lcis = вапна)

хімічны элемент, шчолачны метал серабрыста-белага колеру, які ўваходзіць у састаў вапнякоў, мармуру і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лазуры́т

(польск. lazuryt, ад с.-лац. lazurium = блакіт)

мінерал сіняга колеру падкласа каркасных сілікатаў, які выкарыстоўваецца для прыгатавання сіняй фарбы і як вырабны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мускаві́т

[лац. (vitrum) muscoviticum = шкло маскоўскае]

мінерал шэрага, зеленаватага або карычневага колеру са шкляным бляскам, сумесь гліны і паташу; выкарыстоўваецца ў радыё- і электратэхніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нікелі́н

(ад нікель)

1) мінерал класа сульфідаў чырвонага колеру з металічным бляскам; нікелевая руда;

2) сплаў медзі, нікелю і марганцу, які вызначаецца антыкаразійнай трываласцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

туальдэно́р

(фр. toile de nord, ад toile = палатно + nord = поўнач)

лёгкая баваўняная тканіна палатнянага перапляцення шэрага колеру для верхніх мужчынскіх рубашак, спецвопраткі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флаг

(ням. Flagge, гал. vlag)

прымацаваны да дрэўка або да шнура кавалак матэрыялу адпаведнай формы і колеру, часта з гербам, эмблемай дзяржавы або арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штанда́р​1

(польск. sztandar < ням. Standarte, ад ст.-фр. estendard)

сцяг адпаведнага колеру, часта з гербам, як знак дзяржавы, вайсковай часці, якой-н. арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эазі́н

(ад гр. eos = ранішняя зорка)

арганічны фарбавальнік, які атрымліваюць сінтэтычна; выкарыстоўваецца для вырабу чарніла, лакаў, афарбоўкі біялагічных прэпаратаў у розныя адценні чырвонага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

андэзі́н

(ад лац. Andes = Анды, горы ў Паўд. Амерыцы)

мінерал класа сілікатаў белага або шараватага колеру са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вытворчасці кіслотатрывалых керамічных вырабаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)