mischief [ˈmɪstʃɪf] n.

1. сваво́льства; дураслі́васць, гарэ́злівасць;

Her eyes were full of mischief. Яе вочы былі поўныя гарэзлівасці.

2. fml шко́да; бяда́

♦

get into mischief тра́піць у не́рат;

do smb. a mischief наўмы́сна шко́дзіць каму́-н.;

make mischief пасвары́ць (каго-н. з кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дакучаць, надакучаць, надакучваць, назаляць, надазаляць, надазаляцца; прыядацца, даймаць, дапякаць (разм.); надаядаць (абл.) □ давацца ў знакі, мазоліць вочы, рэзаць вочы, лезці ў вочы, лезці сляпіцай, набіваць аскому, набіваць аскоміну, не даваць спакою, не даваць жыцця, не даваць быту, не даваць праходу, дурыць галаву

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пака́звацца несов.

1. пока́зываться, появля́ться;

2. мере́щиться, каза́ться;

3. страд. пока́зываться; ука́зываться; обнару́живаться; изобража́ться, отража́ться; предъявля́ться; см. пака́зваць;

◊ на во́чы не п. (не папада́цца) — на глаза́ не пока́зываться (не попада́ться)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тума́н ‘імгла, імжа; густое непразрыстае паветра’ (ТСБМ, Бяльк., Байк. і Некр., Сцяшк., Арх. Вяр., ТС, Сл. ПЗБ, Вруб.): туман — гэто пара, якая падымаецца з вады (Сержп. Прымхі), ‘тое, што перашкаджае добра бачыць, што засцілае зрок’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ); туман слі͡епіць (Сержп. Грам.), тума́нь ж. р. ‘імгла’ (стол., Нар. лекс., Сл. Брэс.), ту́ман: туманом худыты ‘хадзіць без мэты’ (брэсц., Ск. нар. мовы), тумано́к ‘невялікі туман’ (Кліх, Юрч. СНЛ), тума́нішча ‘густы туман’ (Мат. Гом.); тума́н ‘абман, чмута’ (Нас., Некр. і Байк.): tumán ŭ oczy puskáje (Федар. 4), ‘неадукаваны, цёмны чалавек’ (ТС), туман напусціць ‘адурманіць, падмануць’ (ТС). Укр. ту́ман, тума́н ‘імгла’ ‘дурань’, рус. тума́н ‘імгла’, ‘хмара’, польск. tuman ‘воблака пылу’, ‘тупы чалавек’, балг. туман ‘імгла’, ‘пыл’, радоп. дума́н ‘тс’. Запазычана з цюркскіх моў: чагат., казах., кірг., караім., узб. tuman, башк., крым.-тат. томан ‘імгла’, тур. duman ‘дым, туман’, ‘пыл’, якія выводзяцца з цюрк. tum(a) ‘завалакаць, засцілаць, ахутваць’. Крыніцай паўднёвацюркскіх форм з пачатковым д‑[d‑] з’яўляюцца, аднак, індаеўрапейскія мовы: авест. dunman ‘туман’, dvąnman‑ ‘хмарка’, перс. dūdmān ‘дым’, ‘куродым, сажа’ (Фасмер, 4, 119; ЕСУМ, 5, 674–675; Арол, 4, 116; Аткупшчыкоў, ЭИРЯ, 4, 141; Жураўлёў, Язык и миф, 830). Сюды ж тумане́ць ‘з’яўляцца (аб тумане)’ (Шат.), тума́ніць ‘падманваць, пускаць пыл у вочы; затуманьваць, чмуціць’ (Нас., Некр. і Байк.), ‘адурманьваць’ (Шат.), ‘засцілаць, закрываць сабой (пра пыл, дым)’, ‘завалакаць (вочы)’, ‘пазбаўляць здольнасці ясна разумець, успрымаць’, ‘блытаць’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), ‘курыць (самасад)’ (Юрч. СНЛ), ‘піць, баляваць дужа шчыра’ (Вушац. сл.), ‘ілгаць’ (гродз., ЖНС), туманіць вочы (галаву) ‘задурваць, падманваць’ (Юрч. Фраз.), тума́ніцца ‘губляць разважлівасць’ (Нас.), ‘угаворваць’ (свісл., Шатал.), ‘рабіцца няясным ад слёз у вачах’ (ТС), тума́ненне ‘падманванне’ (Юрч. Вытв.), ‘выпрошванне шляхам ліслівасці’, тума́нны ‘ілжывы, ліслівы’, тума́нка ‘ашуканка’, ‘дакучлівая просьбітка’, тума́ншчык ‘хлус’ (Нас.), тума́ннасць ‘густы туман’, ‘вялікая колькасць зорак у адным месцы далёка ад зямлі’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бяльмо́ н

1. мед Hórnhautfleck m -(e)s, -е; Leukóm n -(e)s, -e;

2. разм груб (вочы) Stíelaugen pl, Glótzaugen pl;

◊ як бяльмо́ на во́ку разм wie ein Klotz am Bein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rauch

m -s дым;

in ~ und Flámmen áufgehen* згара́ць дашчэ́нту [датла́];

der ~ beißt in die [in den] Áugen дым есць во́чы;

nach ~ schmécken па́хнуць ды́мам (пра страву)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúmachen

vt разм.

1) зачыня́ць

den Brief ~ — закле́іць пісьмо́

2) зашпі́льваць

ich kónnte kein Áuge ~ — я не мог заплю́шчыць во́чы, я не мог засну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gúcken

vi глядзе́ць, пазіра́ць (auf A, nach D – на каго-н., што-н.)

sich (D) die Áugen aus dem Kopf ~ — разм. прагле́дзець усе́ во́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fishy

[ˈfɪʃi]

adj.

1) ры́бны (пах, смак); ры́бін; з ры́бы

2) по́ўны ры́бы, бага́ты ры́бай

3) informal няпэ́ўны, непраўдападо́бны; падазро́ны, цёмны

a fishy story — непраўдападо́бная гісто́рыя

4) цьмя́ны, бяз вы́разу

fishy eyes — цьмя́ныя, невыра́зныя во́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sand

m -es, -e пясо́к

◊ j-m ~ in die Áugen stréuen — напуска́ць тума́ну ў во́чы каму́-н.; сы́паць жвір у во́чы каму́-н.

ins Getríebe ~ stréuen — шко́дзіць

den ~ pflügen [áckern] — таўчы́ ваду́ ў сту́пе; займа́цца пустапаро́жнімі рэ́чамі; не ру́хацца напе́рад

im ~e verláufen* — зайсці́ ў тупі́к

die Sáche ist im ~ verláufen — спра́ва ко́нчылася нічы́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)