Verbum

фрыво́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць фрывольнага. Фрывольнасць паводзін.

2. Фрывольны выраз, слова. Гаварыць фрывольнасці.

фрыво́льны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім прыстойны, брыдкі. Фрывольныя размовы. □ І зусім ужо дружна рагаталі [слухачы], калі адзін з князёў пачаў даволі бегла чытаць, замест прамовы, нейкае прыватнае інтымнае пісьмо, даволі фрывольнага зместу. Лынькоў.

фрыга́на, ‑ы, ж.

Нізкарослая расліннасць з калючых хмызнякоў і шматгадовых траў, распаўсюджаная ў краінах Міжземнамор’я.

[Ад грэч. phryganon — хвораст.]

фрыгі́ец,

гл. фрыгійцы.

фрыгі́йка,

гл. фрыгійцы.

фрыгі́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фрыгійцаў. [Тульба:] — Зараз прыйшла на памяць адна байка Эзопа, таго фрыгійскага раба, якога потым перапявалі ўсе байкапісцы свету. Радкевіч.

2. Такі, як у фрыгійцаў. Фрыгійскі каўпак.

фрыгі́йцы, ‑аў; адз. фрыгіец, ‑гійца, м.; фрыгійка, ‑і, ДМ ‑гійцы; мн. фрыгійкі, ‑гіек; ж.

Малаазіяцкая народнасць, якая жыла да н. э. на ўзбярэжжы Мармуровага мора.

фрыз ​¹, ‑а, м.

1. У архітэктуры — верхняя частка збудавання ў выглядзе паласы паміж галоўнай бэлькай і карнізам, звычайна ўпрыгожаная малюнкам. Дарычны фрыз. Арнаментальны фрыз.

2. У дэкаратыўнай скульптуры і жывапісе — выяўленчая ці дэкаратыўная кампазіцыя ў выглядзе гарызантальнай паласы, размешчанай на верхняй частцы сцяны ўсярэдзіне ці звонку будынка. А на сценах доўгі, .. і шырокі фрыз, на якім намаляваны высокія, у рост дзіцяці, казачна-бардовыя мухаморы. Караткевіч.

3. Аблямовачная арнаментальная паласа дывана, падлогі ці прадмета прыкладнога мастацтва.

[Фр. frise.]

фрыз ​², ‑у, м.

Уст. Грубая варсістая шарсцяная тканіна, падобная да байкі ​². Пакрывала з тоўстага зялёнага фрызу.

[Фр. frise.]

фрыз ​³,

гл. фрызы.

фры́завы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрыза ​¹, які мае фрыз. Фрызавы паверх.

фры́завы ​², ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да фрызу ​²; пашыты з фрызу. Фрызавая куртка.

фрызо́н, ‑у, м.

Адходы шоўкаматальнай вытворчасці, якія выкарыстоўваюцца для шоўкапрадзення.

[Фр. frison — завіток.]