Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

шоўкамата́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкаматання, прызначаны для яго. Шоўкаматальны цэх.

шоўкамата́льня, ‑і, ж.

Спецыяльнае памяшканне, майстэрня, дзе адбываецца шоўкаматанне.

шоўкамата́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца шоўкаматаннем.

шоўкамата́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да шоўкаматальшчык.

шоўкамата́нне, ‑я, н.

Размотка шаўковых коканаў з мэтай атрымання шоўкусырцу.

шоўкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шаўкавісты.

шоўкапрадзе́нне, ‑я, н.

Працэс вырабу шаўковай пражы.

шоўкапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкапрадзення, прызначаны для яго. Шоўкапрадзільная машына.

шоўкапрадзі́льня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, майстэрня, якія займаюцца прадзеннем шоўку.

шо́фер, ‑а, м.

Разм. Тое, што і шафёр. Шофер завёў матор, мы штурхнулі машыну ў задок, яна і выскачыла. Кулакоўскі.