Verbum

байрані́зм, ‑у, м.

Літаратурная плынь пачатку 19 ст., якая ўзнікла пад уздзеяннем творчасці англійскага паэта Байрана, характарызавалася рамантычным індывідуалізмам, разладам паміж паэтам і грамадствам і расчараванасцю жыццём.

байрані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да байранізму, уласцівы яму. Байранічная паэзія.

байска́ўт, ‑а, м.

Тое, што і скаўт.

[Англ. boy-scout.]

ба́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бая ​¹, належыць баю ​¹. Байскія землі.

байстру́к, ‑а, м.

Разм. груб. Пазашлюбнае дзіця.

ба́йхавы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: байхавы чай — сорт рассыпнога, непрасаванага чаю.

[Ад кіт. бай хуа.]

байчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. бойкі.

бай-ба́й, выкл.

1. Прыпеў пры закалыхванні дзіцяці. Раса на палянах, Нахмурыўся гай. Засні, паслухмяны, Бай-баінькі-бай. А. Александровіч.

2. у дзіц. мове. Спаць. Пара бай-бай.

бак ​¹, бака, м.

Закрытая пасудзіна для вадкасцей. Казімір калыхнуў матацыкл, правяраючы на слых, па плюханню, ці хопіць у баку гаручага на дарогу. Краўчанка. Будынак.. [вадакачкі] застаўся цэлым. Быў надарваны толькі воданапорны бак. Лынькоў.

[Фр. bac.]

бак ​², бака, м.

Насавая частка верхняй палубы судна.

[Гал. bak.]

бакаві́на, ‑ы, ж.

1. Бакавая частка чаго‑н. Доўга сек [Эфір] бакавіну гары, доўга абліваўся салёным потам, але, нарэшце, прабіўся да нейкай мяккай пароды. М. Ткачоў.

2. Тое, што і бакавіца. Бакавіна вагона.

3. Бакавая частка тушы. — Шынкевіч таксама добрая цаца! — падчэпліваючы відэльцам сакавітую бакавіну ліня з каструлі, абурана прадаўжаў Фама Гаўрылавіч. Паслядовіч.