Verbum

апартуні́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да апартуніст.

апартуністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апартунізму. Апартуністычная палітыка. Апартуністычная плынь.

апартуні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апартуністаў. Апартунісцкая група.

апартэі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Кніжн. Палітыка расавага раздзялення і дыскрымінацыі.

апаршы́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца паршывым, пакрыцца паршой.

апа́рына, ‑ы, ж.

Разм. Месца ў балоце, дрыгве, якое не зарасло мохам і напоўнена вадою; акно. Раз, ходзячы па балоце, уваліўся.. [бацюшка] дзесь у апарыну па самы пояс. Колас.

апа́рысты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і па́рны ​². [Вейс:] — Поту на целе як у самы апарысты летні дзень. Шынклер.

апа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Пашкодзіць сабе скуру гарачай парай або кіпнем. Хонеў хлопец быў ускочыў у цэбар з лугам і не апарыўся толькі затым, што луг быў халодны. Чорны.

апа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

1. Пашкодзіць скуру гарачай парай або кіпнем. Апарыць рукі.

2. Абліць кіпнем. Апарыць мякіну.

апаса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Баяцца каго‑, чаго‑н.; непакоіцца з-за магчымасці якога‑н. выпадку. Апасацца ліхога чалавека. □ [Даніла:] Скіба нават апасаўся, каб.. [Рыгор] чаго.. [Кацярыне] не выказаў пра нас. Крапіва.

2. Сцерагчыся чаго‑н. Апасацца інфекцыі.