Verbum

азале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Змерзнуць, азябнуць.

аза́лея, ‑і, ж.

Паўднёвая дэкаратыўная кустовая расліна сямейства верасовых з жоўтымі і інш. кветкамі. Недалёка ад вёскі Замошша, каля Жыткавіч, ёсць участак зямлі з раслінай, узрост якой, па сцвярджэнні вучоных, мільён гадоў. Гэта пантыйская азалея — старажытная і амаль усюды вымерлая расліна. А тут на невялікім кавалачку палескай зямлі яна захавалася. «Звязда».

[Ад грэч. azaleos — сухі.]

азало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азалаціць.

азанава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. азанаваць.

азанава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азанаваць.

азанава́цца, ‑нуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Напоўніцца (напаўняцца), насыціцца (насычацца) азонам. У час навальніцы паветра азануецца.

2. толькі незак. Зал. да азанаваць.

азанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у азон (пра кісларод).

2. Зрабіць (рабіць) азанізацыю. Азанаваць пакой.

азана́тар, ‑а, м.

Прылада для атрымання азону, для азанавання паветра.

азаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Ачышчэнне азонам з мэтай абясшкоджання і ліквідацыі дрэннага паху.

азара́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да азарыцца.

2. Зал. да азараць.