Verbum

адма́лку, прысл.

З малых год, з маленства; змалку. А якая ж навука патрэбна для тых, што да працы вялікай рыхтуюць малых, навучаюць у школе адмалку дзяцей? Дубоўка. Засталася там ніва, Што адмалку карміла, Засталася крыніца, Што вадою паіла. Броўка.

адмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак.

1. Папрацаваць пэўны час, мелючы што‑н. Адмалоў тры дні запар.

2. Адпрацаваць на мліве.

3. Скончыць малоць. Млын адмалоў.

адмалява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмаляваць.

адмалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

Разм.

1. Старанна, па-майстэрску намаляваць. // Намаляваць у смешным, карыкатурным плане.

2. Упрыгожыць узорамі, малюнкамі; размаляваць. // перан. Вобразна апісаць; абмаляваць.

адмаро́жанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адмарозіць.

адмаро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адмарозіць.

2. у знач. прым. Пашкоджаны марозам.

адмаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмарожваць — адмарозіць.

адмаро́жвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адмарожваць.

адмаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмарозіць.

адмаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., што.

Пашкодзіць на марозе якую‑н. частку цела. [Жанчына:] — Мусіць, нагу адмарозіла: коле, як іголкамі. Асіпенка.