Verbum

фанерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Абліцоўваць фанерай (у 1 знач.). Фанераваць мэблю.

фане́рачны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выпускам фанерных вырабаў. Фанерачная піла. Фанерачная майстэрня.

фане́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Невялікі кавалак фанеры. Вось і домік сувязнога.. Два акны на вуліцу, у адным замест верхняй шыбы фанерка, як і тады, калі.. [Сяргей] быў тут у апошні раз... Шахавец.

фане́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанеры. Фанерная фабрыка. // Зроблены з фанеры. Фанерная скрынка. Фанерны чамадан. □ Тонкая фанерная перагародка давала магчымасць пачуць кожнае слова. Пятніцкі.

фанеро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фанераваць.

2. Фанерная абліцоўка мэблі.

фанеро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца фанероўкай.

фанеро́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да фанероўшчык.

фане́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты вырабам фанеры.

фане́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Гукавы лад, гукавы састаў мовы. Фанетыка беларускай мовы.

2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае гукі ў моўным патоку, іх спалучальнасць і пазіцыйныя змяненні.

[Грэч. phōnetikē.]

фанеты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне фанетыкі.