Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фрэзеро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на фрэзерным станку. Сапраўды, чаму б Сяргею не пайсці на завод імя Кірава, на «Гомсельмаш»? Там для фрэзероўшчыка — шырокае поле дзейнасці. Мяжэвіч.

фрэзеро́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да фрэзероўшчык.

фрэйды́зм, ‑у, м.

Буржуазная канцэпцыя, якая імкнецца вытлумачыць з’явы культуры і сацыяльнага жыцця людзей праяўленнем бессвядомых (асабліва палавых) інстынктаў.

[Ад імені аўстрыйскага ўрача і псіхолага З. Фрэйда.]

фрэйды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік фрэйдызму.

фрэйды́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрэйдызму, фрэйдыста.

фрэ́йлен, нескл., ж.

Слова, якое ўжываецца пры ветлівым звароце да незамужняй жанчыны, а таксама пры называнні яе імя або прозвішча ў немцаў і некаторых іншых народаў.

фрэ́йліна, ‑ы, ж.

Прыдворнае званне дзяўчыны-дваранкі, якая знаходзіцца пры царыцы, каралеве, прынцэсе і пад. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Ад ням. Fräulein.]

фрэ́йлінскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрэйліны, належыць ёй.

фрэ́кен, нескл., ж.

Слова, якое ўжываецца пры звароце да незамужняй жанчыны, а таксама пры называнні яе імя або прозвішча ў скандынаўскіх краінах.

[Швед. fröken.]

фрэналагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрэналогіі. Фрэналагічная сістэма.