Verbum

вадо́хрышча ‑а, н. і вадо́хрышчы, ‑аў.

Адно з царкоўных зімовых свят. Увечар перад вадохрышчам, узялі яны свечку, мелу кавалак, крыжы на вушаках пісаць, міску жыта і пайшлі ў свіронак. Брыль. — Што гэта, бабка, тут робіш? — Ваду, панічок, свянцоную даю. — А, праўда! — прамовіў настаўнік. Сёння ж вадохрышчы. Колас.

вадо́хрышчанскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадохрышча, вадохрышчаў.

вады́р, ‑а, м.

Пухір, які ўсхопліваецца ад апёку скуры.

вадэвілі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Драматург, які піша вадэвілі.

вадэві́ль, ‑я, м.

Жартоўная п’еса, у якой дыялогі чаргуюцца з песнямі. Чарот напісаў для тэатра вясёлыя народныя вадэвілі: «Мікітаў лапаць», «Сварыліся ды пажаніліся», «Слуцкая варона». Рамановіч.

[Фр. vaudeville.]

вадэві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вадэвіля. Вадэвільны жанр.

ваен...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «ваенны», напрыклад: ваентэхнік, ваенурач, ваенком.

ваенізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ваенізаваць.

ваенізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Прыстасавацца (прыстасоўвацца) да ваенных умоў; перайсці (пераходзіць) на абслугоўванне ваенных патрэб.

2. толькі незак. Зал. да ваенізаваць.

ваенізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак.

Прыстасаваць (прыстасоўваць) да ваенных умоў; перавесці (пераводзіць) на абслугоўванне ваенных патрэб. // Абучыць (абучаць) ваеннай справе цывільнае насельніцтва.