не́шта

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. не́шта
Р. не́чага
Д. не́чаму
В. не́шта
Т. не́чым
М. не́чым

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́шта

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
не́шта - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́шта¹, не́чага, не́чаму, не́шта, не́чым, аб не́чым; займ. неазнач.

1. Невядома, незразумела што; штосьці.

Н. пісаць.

2. звычайна ў Н і В. Нейкі прадмет, з’ява, пачуццё і пад.

Н. страшнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́шта², прысл.

1. Чагосьці, чамусьці, невядома чаму.

Н. нездаровіцца.

2. Прыблізна.

Цягнік спазніўся н. на гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́шта I (род. не́чага, дат. не́чаму, вин. не́шта, твор., предл. не́чым) мест. неопр., ср. что́-то; (в форме им. и вин. — ещё) не́что;

н. ка́зачнае — что́-то (не́что) ска́зочное;

яны́ ра́іліся аб не́чым — они́ сове́товались о чём-то;

н.-не́йкае — что́-то (не́что) тако́е;

н. накшта́лт... — что́-то (не́что) вро́де (наподо́бие)...;

н. сярэ́дняе — не́что сре́днее;

н. не то́е — что́-то не то

не́шта II нареч.

1. что́-то;

н. нездаро́віцца — что́-то нездоро́вится;

н. дні праз тры — что́-то дня че́рез три;

2. почему́-то, отчего́-то, что́-то;

н. не спі́цца — почему́-то (отчего́-то, что́-то) не спи́тся;

н. адзі́н раз — ка́к-то раз, одна́жды, в оди́н прекра́сный день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́шта 1, нечага, нечаму, нешта, нечым, аб нечым, займ. неазначальны.

1. Невядома, незразумела што. Дзядзя Косця сядзеў за сталом і нешта пісаў. Шчарбатаў. Мікола нешта сканфужана прамармытаў і, прыгнуўшыся, пайшоў з пакоя. Даніленка. // Што‑н. неакрэсленае, пакуль што няяснае; штосьці. Дзедаваму цярпенню прыходзіў канец — трэба кудысьці ісці, трэба нешта рабіць. Колас. Лукаша як быццам нешта затрымлівала. Кавалёў.

2. звычайна ў Н і В. Нейкі прадмет, з’ява, пачуццё і пад. Нешта паставіў [бацька] на стол, зняў пінжак, потым зачэрпнуў конаўкай вады з вядра, выпіў. Кандрусевіч. У далечыні сіняваты лес, вада і неба зліваюцца ў нешта адно. Ермаловіч. / Тое ж з азначэннем. На забалочанай сенажаці з’явілася з туману нешта цёмнае, жывое і набліжаецца да лесу. В. Вольскі. Нешта казачнае бачу я ў багатых колерах неба... Бядуля.

не́шта 2, прысл.

1. Чагосьці, чамусьці, невядома чаму. Нешта нездаровіцца. □ Неўзабаве мы бачылі, як двое селі на воз і нешта вельмі высока сядзелі на ім. Чорны. [Максім:] — Ды нешта ты, Сяргей, раптам загаварыў, як па-пісанаму. Машара.

2. (у спалучэнні з прыназ.). Прыблізна. Штодня нешта пад восем гадзін па нашу брыгаду ў Лазюкі прыязджаў грузавік. Вышынскі. Ужо асушана нешта каля пяцісот гектараў, а экскаватарчыкі нястомна ўсё ідуць, усё чэрпаюць глыбінныя пласты палескай зямлі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Не́шта ’штосьці’ (Гарэц., Касп., Шат.), нѣшта ’тс’ (Грыг., Нас.), не́штанешта; чамусьці’ (Янк. 1, Сл. ПЗБ; докш., Янк. Мат.), не́што ’тс’ (Сл. ПЗБ), не́шчо ’штосьці; чамусьці; неяк, як-небудзь’ (ТС), памянш. не́штачка (Некр., Янк. 3.). З не- (нѣ‑) і што (шчо), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зблю́зніць

‘сказаць лухту, схлусіць; зрабіць нешта бязглуздае; учыніць нешта блюзнерскае’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зблю́зню зблю́знім
2-я ас. зблю́зніш зблю́зніце
3-я ас. зблю́зніць зблю́зняць
Прошлы час
м. зблю́зніў зблю́знілі
ж. зблю́зніла
н. зблю́зніла
Загадны лад
2-я ас. зблю́зні зблю́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зблю́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заны́ць, -ны́ю, -ны́еш, -ны́е; зак.

Пачаць ныць.

Нешта сэрца заныла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

что́-тоII нареч., разг.

1. (в некоторой степени, несколько; вроде) не́шта;

что́-то о́коло со́тни не́шта каля́ со́тні;

что́-то вро́де флане́ли не́шта накшта́лт флане́лі;

2. (почему-то; неясно почему) не́шта, чаму́сьці;

он что́-то пло́хо вы́глядит ён не́шта (чаму́сьці) дрэ́нна выгляда́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)