ме́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ме́на |
| Р. |
ме́ны |
| Д. |
ме́не |
| В. |
ме́ну |
| Т. |
ме́най
ме́наю |
| М. |
ме́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
баш, нескл.
У выразе: баш на баш — пры мене рэчы на рэч без прыдатку.
[Цюрк. баш — галава.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
менавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да мены. // Заснаваны на абмене, на мене. Менавы гандаль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мяне́ — род. склон займ. я (Гарэц., ТСБМ). Укр. мене, ст.-рус. мене (рус. меня з XV ст., у якім ‑я ўзнікла пад уплывам р. скл. адз. л. асноў на ‑о — Сабалеўскі, Лекции, 186; Праабражэнскі (1, 524) бачыць кантамінацыю ст.-рус. мене і старой формы В. скл. мя < прасл. mę‑), славен. mène, серб.-харв. ме́не, макед., балг. мене, ст.-слав. мене. Прасл. mene, якому адпавядаюць ст.-прус. mennei, літ. manę̃s, ст.-інд. máma, авест. mana, ст.-перс. mām. І.‑е. *me (Міклашыч, 188; Бернекер, 2, 36; Голуб-Копечны, 227; Фасмер, 2, 599; Скок, 2, 405–406).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мыздра́ ’наздра’ (Бяльк.). Да ноздра (гл.). Аб мене н > м гл. Карскі, 1, 324.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мы́рка ’нырка’ (Бест.). Да нырка (гл.). Аб мене н > м гл. Карскі, 1, 324.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ля́нец ’хамуціна’ (трак., Сл. ПЗБ). Да ля́мец (гл.). Аб мене мʼ > нʼ гл. Карскі 1, 329.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мульга́ўка ’дробязь’, ’маласільны, слабы’ (Бяльк.). Да мальга́ (гл.). Аб мене а > у гл. Карскі, 1, 112–113.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Патрахтава́ць ’пачаставаць’ (трок., Сл. ПЗБ). Да патрабаваць (гл.). Аб мене к > х гл. Карскі, 1, 373–375.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перажырдну́ць ’перайсці ўброд’ (докш., Сл. ПЗБ). Да перажэрг͇аць (гл.). Аб мене г͇ > д гл. Карскі, 1, 370.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)