кульба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кульба́ка |
кульба́кі |
| Р. |
кульба́кі |
кульба́к |
| Д. |
кульба́цы |
кульба́кам |
| В. |
кульба́ку |
кульба́кі |
| Т. |
кульба́кай
кульба́каю |
кульба́камі |
| М. |
кульба́цы |
кульба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кульба́ка, ‑і, ДМ ‑бацы, ж.
Разм. Тое, што і кульба. Свату падзяка альбо кульбака. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́льба, -ы, мн. -ы, кульб і кульба́ка, -і, ДМ -ба́цы, мн. -і, -ба́к, ж. (разм.).
Палка з загнутым верхнім канцом для апоры пры хадзьбе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ку́льба и кульба́ка ж., разг. клюка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кульба́ка 1 ’сядло’ (Нас., Гарэц.). Укр. кульбака, рус. кульбака ’тс’ (Бернекер, 1, 641). Лічыцца цюркізмам, але дакладная крыніца не знойдзена.
Кульба́ка 2 ’кій з загнутай ручкай’ (Сл. паўн.-зах., Мал., Маш., ТС). Гл. кульбака 1. Укр. кульбака, рус. кульбака. Эвентуальны цюркізм, але надзейнай крыніцы не вызначана (параўн. Бернекер, 641; Фасмер, 2, 412; Слаўскі, 3, 344–345).
Кульба́ка 3 ’дэталь у ярме’ (Выг., Маш., ТС). Гл. кульбака 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
клюка́ ку́льба, -бы ж., кульба́ка, -кі ж., крыву́ля, -лі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кукаба́ка 1 ’кульбака, кіёк у валовым ярме’ (Жыв. сл., КЭС, лаг.). Да кульбака (гл.).
◎ Кукаба́ка 2 ’палка, якой навіваюць ніткі ў кроснах’ (Сцяшк. Сл.). Гл. кукабака©.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перакульба́чыцца (пырыкульба́чытыся) ’перакуліцца’ (кобр., Жыв. сл.). Да пера- і кульба́ка 1 (гл.). Першапачаткова абазначала ’выпасці з сядла’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кій, кіёк, палка / з загнутым уверсе канцом: кульба, кульбака, крывуля, посах; кавенька, сукаванка (разм.); стэк (спарт.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)