Перакульба́чыцца (пырыкульба́чытыся) ’перакуліцца’ (кобр., Жыв. сл.). Да пера- і кульба́ка 1 (гл.). Першапачаткова абазначала ’выпасці з сядла’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)