кульба́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кульба́ка кульба́кі
Р. кульба́кі кульба́к
Д. кульба́цы кульба́кам
В. кульба́ку кульба́кі
Т. кульба́кай
кульба́каю		 кульба́камі
М. кульба́цы кульба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кульба́ка, ‑і, ДМ ‑бацы, ж.

Разм. Тое, што і кульба. Свату падзяка альбо кульбака. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́льба, -ы, мн. -ы, кульб і кульба́ка, -і, ДМ -ба́цы, мн. -і, -ба́к, ж. (разм.).

Палка з загнутым верхнім канцом для апоры пры хадзьбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́льба и кульба́ка ж., разг. клюка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кульбака

Том: 16, старонка: 215.

img/16/16-215_1091_Кульбака.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кульба́ка 1 ’сядло’ (Нас., Гарэц.). Укр. кульбака, рус. кульбака ’тс’ (Бернекер, 1, 641). Лічыцца цюркізмам, але дакладная крыніца не знойдзена.

Кульба́ка 2 ’кій з загнутай ручкай’ (Сл. паўн.-зах., Мал., Маш., ТС). Гл. кульбака 1. Укр. кульбака, рус. кульбака. Эвентуальны цюркізм, але надзейнай крыніцы не вызначана (параўн. Бернекер, 641; Фасмер, 2, 412; Слаўскі, 3, 344–345).

Кульба́ка 3 ’дэталь у ярме’ (Выг., Маш., ТС). Гл. кульбака 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клюка́ ку́льба, -бы ж., кульба́ка, -кі ж., крыву́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кукаба́ка 1 ’кульбака, кіёк у валовым ярме’ (Жыв. сл., КЭС, лаг.). Да кульбака (гл.).

◎ Кукаба́ка 2 ’палка, якой навіваюць ніткі ў кроснах’ (Сцяшк. Сл.). Гл. кукабака©.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перакульба́чыцца (пырыкульба́чытыся) ’перакуліцца’ (кобр., Жыв. сл.). Да пера- і кульба́ка 1 (гл.). Першапачаткова абазначала ’выпасці з сядла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кій, кіёк, палка / з загнутым уверсе канцом: кульба, кульбака, крывуля, посах; кавенька, сукаванка (разм.); стэк (спарт.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)