клапо́ўнік, -у, м.

Расліна сямейства крыжакветных з непрыемным пахам, ужыв. ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клапо́ўнік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клапо́ўнік
Р. клапо́ўніку
Д. клапо́ўніку
В. клапо́ўнік
Т. клапо́ўнікам
М. клапо́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клапо́ўнік

‘памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клапо́ўнік клапо́ўнікі
Р. клапо́ўніка клапо́ўнікаў
Д. клапо́ўніку клапо́ўнікам
В. клапо́ўнік клапо́ўнікі
Т. клапо́ўнікам клапо́ўнікамі
М. клапо́ўніку клапо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клапо́ўнік м.

1. (род. клапо́ўніку) бот. клопо́вник;

2. (род. клапо́ўніка) прост. (помещение или мебель, в которых развелось много клопов) клопо́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клапо́ўнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Разм. Памяшканне або мэбля, у якіх завялося многа клапоў.

2. ‑у. Род адна‑, двух- і шматгадовых травяністых раслін сямейства крыжакветных, што скарыстоўваюцца ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Клапо́ўнік ’род травяністых раслін сямейства крыжакветных, што выкарыстоўваюцца ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў’ (ТСБМ), ’клапоўнік смеццевы, Lepidium ruderale L.’ (Кіс., Жыв. сл., Касп.), ’багун’ (Ян.). Да клоп (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ласка́вец бот. клапо́ўнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клопо́вникI разг. клапо́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клопо́вникII бот. клапо́ўнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кло́пікіклапоўнік’ (Мат. Гом.), ’стрэлкі звычайныя, Сарsella Bursa pastoris’ (Дэмб. I, Кіс.). Гл. клапоўнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)