клапо́ўнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Разм. Памяшканне або мэбля, у якіх завялося многа клапоў.

2. ‑у. Род адна‑, двух- і шматгадовых травяністых раслін сямейства крыжакветных, што скарыстоўваюцца ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)