клапо́ўнік

‘памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клапо́ўнік клапо́ўнікі
Р. клапо́ўніка клапо́ўнікаў
Д. клапо́ўніку клапо́ўнікам
В. клапо́ўнік клапо́ўнікі
Т. клапо́ўнікам клапо́ўнікамі
М. клапо́ўніку клапо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)