вытво́рная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. вытво́рная вытво́рныя
Р. вытво́рнай вытво́рных
Д. вытво́рнай вытво́рным
В. вытво́рную вытво́рныя (неадуш.)
Т. вытво́рнай
вытво́рнаю		 вытво́рнымі
М. вытво́рнай вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытво́рная сущ., мат. произво́дная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытво́рны, -ая, -ае.

Утвораны ад іншага.

Вытворная велічыня.

Вытворнае слова.

В. тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Утвораны ад іншых форм, велічынь і пад. Вытворнае слова. Вытворная велічыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

произво́дная сущ., мат. вытво́рная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытво́рны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытво́рны вытво́рная вытво́рнае вытво́рныя
Р. вытво́рнага вытво́рнай вытво́рнага вытво́рных
Д. вытво́рнаму вытво́рнай вытво́рнаму вытво́рным
В. вытво́рны вытво́рную вытво́рнае вытво́рныя
Т. вытво́рным вытво́рнай
вытво́рнаю		 вытво́рным вытво́рнымі
М. вытво́рным вытво́рнай вытво́рным вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытво́рны вытво́рная вытво́рнае вытво́рныя
Р. вытво́рнага вытво́рнай
вытво́рнае		 вытво́рнага вытво́рных
Д. вытво́рнаму вытво́рнай вытво́рнаму вытво́рным
В. вытво́рны (неадуш.)
вытво́рнага (адуш.)		 вытво́рную вытво́рнае вытво́рныя (неадуш.)
вытво́рных (адуш.)
Т. вытво́рным вытво́рнай
вытво́рнаю		 вытво́рным вытво́рнымі
М. вытво́рным вытво́рнай вытво́рным вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

произво́дный лингв., мат. вытво́рны;

произво́дные слова́ вытво́рныя сло́вы;

произво́дная величина́ вытво́рная велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фу́нкция в разн. знач. фу́нкцыя, -цыі ж.;

служе́бные фу́нкции службо́выя фу́нкцыі;

произво́дная фу́нкция мат. вытво́рная фу́нкцыя;

фу́нкция щитови́дной железы́ биол. фу́нкцыя шчытападо́бнай зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кіцюкі́ ’канюшына раллявая, Trifolium arvense L.’ (Кіс.). Прымаючы пад увагу сінанімічныя беларускія назвы кіцюкоў (каткі, кошанкі), трэба выводзіць гэту лексему з кіца (гл.). Кіцюк з кіцʼ‑ук. Утвораць^ такім спосабам лексемы абазнач чаюць дзіцянят жывёл: ваенрук, ласюк, кацюк і інш. (Сцяцко, Афікс. наз., 200). Апошняя ад кот. Аналагічная вытворная ад кіца — кіцюк. Зразумела, што гэта назва расліны паходзіць ад назваў дзіцянят з адпаведнай памяншальнай суфіксацыяй (параўн. каткі і кошанкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)