вытво́рная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
вытво́рная | вытво́рныя | |
вытво́рнай | вытво́рных | |
вытво́рнай | вытво́рным | |
вытво́рную | вытво́рныя ( |
|
вытво́рнай вытво́рнаю |
вытво́рнымі | |
вытво́рнай | вытво́рных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)