вытво́рны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытво́рны вытво́рная вытво́рнае вытво́рныя
Р. вытво́рнага вытво́рнай вытво́рнага вытво́рных
Д. вытво́рнаму вытво́рнай вытво́рнаму вытво́рным
В. вытво́рны вытво́рную вытво́рнае вытво́рныя
Т. вытво́рным вытво́рнай
вытво́рнаю		 вытво́рным вытво́рнымі
М. вытво́рным вытво́рнай вытво́рным вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)