вытво́рны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| вытво́рны | вытво́рная | вытво́рнае | вытво́рныя | |
| вытво́рнага | вытво́рнай | вытво́рнага | вытво́рных | |
| вытво́рнаму | вытво́рнай | вытво́рнаму | вытво́рным | |
| вытво́рны | вытво́рную | вытво́рнае | вытво́рныя | |
| вытво́рным | вытво́рнай вытво́рнаю |
вытво́рным | вытво́рнымі | |
| вытво́рным | вытво́рнай | вытво́рным | вытво́рных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)