выню́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выню́хваю |
выню́хваем |
| 2-я ас. |
выню́хваеш |
выню́хваеце |
| 3-я ас. |
выню́хвае |
выню́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выню́хваў |
выню́хвалі |
| ж. |
выню́хвала |
| н. |
выню́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выню́хвай |
выню́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выню́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выню́хваць несов., прям., перен., разг. выню́хивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выню́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вынюхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выню́хивать несов., прям., перен. выню́хваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выню́хвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да вынюхваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выню́хванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вынюхваць — вынюхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выню́хвацца несов., страд., разг. выню́хиваться; см. выню́хваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шны́харыць
‘бегаць, вынюхваць (шныхарыць па чым-небудзь, у чым-небудзь, шныпарыць вачыма і без дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шны́хару |
шны́харым |
| 2-я ас. |
шны́харыш |
шны́харыце |
| 3-я ас. |
шны́харыць |
шны́хараць |
| Прошлы час |
| м. |
шны́харыў |
шны́харылі |
| ж. |
шны́харыла |
| н. |
шны́харыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шны́хар |
шны́харце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шны́харачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Перані́шпарыць ’перапароць, перашукаць’ (Касп.). Да пера- (гл.) і нішпарыць (гл. ны́шпарыць), якое ў выніку перастаноўкі зычных першага складу з шні́парыць ’шнырыць; шукаць якую-небудзь ежу, прынюхваючыся’ (гл.), магчыма, у выніку збліжэння з мышкава́ць ’вынюхваць, падкрадвацца’, нішкам ’цішком, употай’, нішкаваць ’вынюхваць, падкрадвацца’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нюхце́ць ’нюхаючы, вышукоўваць што-небудзь’ (Некр., Сл. ПЗБ), рус. нюхтить ’нюхаць, вынюхваць, вышукваць’, славац. nuchtiť ’тс’. Да нюхаць (гл.) з інтэнсіўным ‑т‑, параўн. дыхаць і дыхцець, пыхаць і пыхцець і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)