хро́мавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае
2. Які праводзіцца пры дапамозе хрому (у 1 знач.).
3. Які з’яўляецца хромам (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хро́мавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае
2. Які праводзіцца пры дапамозе хрому (у 1 знач.).
3. Які з’яўляецца хромам (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэ́снасць, ‑і,
1. Уласцівасць чэснага (у 1 знач.).
2. Чэсныя паводзіны, чэсныя
3. Строгая маральная чыстата, цнатлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шаўко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае
2. Звязаны з вырабам і апрацоўкай шоўку (у 1–3 знач.).
3. Зроблены з шоўку (у 2, 3 знач.).
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эгаісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксперымента́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае
2. Які заснаваны, грунтуецца на эксперыменце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
янта́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Асла́ асялок (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ты́рыцца (ты́рицьца) ‘церціся, ацірацца дзе-небудзь’, уты́рыцца ‘ўсунуцца, улезці’: утырився сюды (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
над,
Спалучэнне з прыназ. «над» выражае:
Прасторавыя
1.
Аб’ектныя
2.
3.
4.
Параўнальныя
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з-за,
Спалучэнне з прыназоўнікам «з-за» выражае:
Прасторавыя
1. Ужываецца пры абазначэнні напрамку руху ці дзеяння адкуль‑н., з чаго‑н., з процілеглага боку чаго‑н.
2. Ужываецца пры абазначэнні руху ад таго прадмета, за якім хто‑н. знаходзіўся.
Прычынныя
3. Ужываецца пры ўказанні на прычыну або падставу дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)