адно́сіны, -сін.
1. гл. аднесціся, адносіцца.
2. Сувязі паміж людзьмі, пэўнымі групамі або краінамі, якія ўзнікаюць у працэсе іх дзейнасці; погляд на што-н., характар паводзін, абыходжання каго-н. з кім-, чым-н.
А. паміж бацькамі і дзецьмі.
Дыпламатычныя а.
3. Дачыненне да каго-, чаго-н.; узаемная сувязь, залежнасць з’яў або іх кампанентаў.
Мець а. да гандлю.
А. прычыны да выніку.
◊
Ва ўсіх адносінах — з любога пункту гледжання.
У адносінах да каго-чаго — ужыв. ў якасці прыназоўніка са знач. напрамку дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адно́сіны ед. нет
1. (да каго, чаго) в разн. знач. отноше́ние ср. (к кому, чему);
до́брыя а. да дзяце́й — хоро́шее отноше́ние к де́тям;
я ма́ю некато́рыя а. да гэ́тага мерапрые́мства — я име́ю не́которое отноше́ние к э́тому мероприя́тию;
у ~нах да каго́-не́будзь — по отноше́нию к кому-л.;
2. (общение, связи) отноше́ния;
быць у блі́зкіх ~нах — быть в бли́зких отноше́ниях;
3. мат. отноше́ние ср.;
○ дыпламаты́чныя а. — дипломати́ческие отноше́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
адно́сіны, ‑сін; адз. няма.
1. Характар паводзін, абыходжання каго‑н. з кім‑, чым‑н. Выхаваць сацыялістычныя адносіны да сродкаў вытворчасці. □ Дзіўнымі былі адносіны Максіма да Машы. Шамякін. Дзеці нейкім сваім дзіцячым пачуццём разбіраюцца ў шчырасці дарослых, у адносінах іх да сябе. Васілевіч. // Погляд на што‑н., разуменне чаго‑н. Камуністычныя адносіны да працы.
2. Сувязі паміж людзьмі, пэўнымі групамі ці краінамі, якія ўзнікаюць у працэсе іх дзейнасці, суіснавання. Дыпламатычныя, гандлёвыя, эканамічныя адносіны. Адносіны паміж настаўнікамі і вучнямі. Таварыскія адносіны.
3. Узаемная сувязь, залежнасць з’яў або іх кампанентаў. Адносіны прычыны да выніку. Пытанне аб адносінах свядомасці да матэрыі.
4. Дачыненне да каго‑, чаго‑н., сувязь з кім‑, чым‑н. І прозвішча яго — Дарожка — ніякіх адносін, здаецца, да дзятлаў не мае. Якімовіч.
•••
Ва ўсіх адносінах — з любога пункту гледжання.
У адносінах да каго, чаго — ужываецца ў якасці прыназоўніка са значэннем напрамку дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адно́сіны мн (на падставе зносін) Bezíehungen pl, Verhältnisse pl;
дыпламаты́чныя адно́сіны diplomátische Bezíehungen;
сяме́йныя адно́сіны Bezíehungen ínnerhalb der Famíli¦e [zwíschen den Famíli¦enmitgliedern];
быць у до́брых адно́сінах да каго-н mit j-m auf gútem Fuß stéhen*; mit j-m gut stéhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адно́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца; незак.
1. гл. аднесціся.
2. Мець дачыненне да каго-, чаго-н.
Заўвагі адносяцца да поглядаў аўтара.
|| наз. адно́сіны, -сін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адносіны (мн.), дачыненне, справа, падыход
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
адне́сціся, -нясу́ся, -нясе́шся, -нясе́цца; -нясёмся, -несяце́ся, -нясу́цца; -нёсся, -не́слася; -нясі́ся; зак.
Выявіць свае адносіны, паставіцца пэўным чынам да каго-, чаго-н.
Уважліва а. да запатрабаванняў народа.
|| незак. адно́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца.
|| наз. адно́сіны, -сін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
произво́дственный вытво́рчы;
произво́дственные отноше́ния вытво́рчыя адно́сіны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
вытво́рчы произво́дственный;
~чыя адно́сіны — произво́дственные отноше́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
панибра́тский разг. панібра́цкі;
панибра́тские отноше́ния панібра́цкія адно́сіны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)