агламазда́ць
‘пазбавіць каго-небудзь памяці, увагі (агламаздаць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агламазда́ю |
агламазда́ем |
| 2-я ас. |
агламазда́еш |
агламазда́еце |
| 3-я ас. |
агламазда́е |
агламазда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
агламазда́ў |
агламазда́лі |
| ж. |
агламазда́ла |
| н. |
агламазда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агламазда́й |
агламазда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
агламазда́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэфларава́ць
‘пазбавіць (пазбаўляць) цнатлівасці, згвалціць (гвалціць), разбэсціць (разбэшчваць) каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэфлару́ю |
дэфлару́ем |
| 2-я ас. |
дэфлару́еш |
дэфлару́еце |
| 3-я ас. |
дэфлару́е |
дэфлару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэфларава́ў |
дэфларава́лі |
| ж. |
дэфларава́ла |
| н. |
дэфларава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэфлару́й |
дэфлару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэфлару́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэфларава́ць
‘пазбавіць (пазбаўляць) цнатлівасці, згвалціць (гвалціць), разбэсціць (разбэшчваць) каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэфлару́ю |
дэфлару́ем |
| 2-я ас. |
дэфлару́еш |
дэфлару́еце |
| 3-я ас. |
дэфлару́е |
дэфлару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэфларава́ў |
дэфларава́лі |
| ж. |
дэфларава́ла |
| н. |
дэфларава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэфлару́й |
дэфлару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэфларава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знеахво́ціць
‘пазбавіць каго-небудзь якога-небудзь жадання’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знеахво́чу |
знеахво́цім |
| 2-я ас. |
знеахво́ціш |
знеахво́ціце |
| 3-я ас. |
знеахво́ціць |
знеахво́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
знеахво́ціў |
знеахво́цілі |
| ж. |
знеахво́ціла |
| н. |
знеахво́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знеахво́ць |
знеахво́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знеахво́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знячу́ліць
‘пазбавіць каго-небудзь, што-небудзь адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́лю |
знячу́лім |
| 2-я ас. |
знячу́ліш |
знячу́ліце |
| 3-я ас. |
знячу́ліць |
знячу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ліў |
знячу́лілі |
| ж. |
знячу́ліла |
| н. |
знячу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́ль |
знячу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знячу́ць
‘пазбавіць каго-небудзь адчувальнасці; пазбавіцца адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́ю |
знячу́ем |
| 2-я ас. |
знячу́еш |
знячу́еце |
| 3-я ас. |
знячу́е |
знячу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ў |
знячу́лі |
| ж. |
знячу́ла |
| н. |
знячу́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́й |
знячу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазба́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пазбавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазбаўле́нне, -я, н. Гл. пазбавіцца, пазбавіць.
○
Пазбаўленне правоў (афіц.) — адняцце палітычных і грамадзянскіх правоў на пэўны тэрмін як мера пакарання за ўчыненыя злачынствы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абеззяме́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.
Пазбавіць каго-н. зямлі, зрабіць беззямельным.
|| незак. абеззяме́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абеззяме́льванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́лечыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
Пазбавіць, выратаваць ад хваробы, лячэннем аднавіць здароўе. Вылечыць хворага. // перан. Разм. Пазбавіць, адвучыць ад чаго‑н. Вылечыць ад благіх звычак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)