Verbum

Тапта́к ’прымітыўны рухавік’ (гродз., Нар. сл.). Гл. тапчак.

Тапто́нікі ’бульбяная каша’ (брагін., Нар. словатв.). Гл. топтанка.

Тарпачэ́ ’здані’ (карэліц., З нар. сл.). Гл. тарапачэ.

Тартары́ца ’вялікая спраўная жанчына’ (полац., Нар. лекс.). Няясна.

То́нба ’завала, засоў’ (Рам. 1, Нар. Гом.). Няясна.

Трыпаты́н (тръпаты́н) ‘тарпатына’ (мёрск., Нар. сл.). Гл. тарпатына.

◎ Ку́лька ₁ ’ручка на кассі ў выглядзе абагнутага лучка’ (Сцяшк., З нар. сл., Нар. лекс., Жыв. сл., Тарн. Studia, Дразд., Арх. Бяльк., Янк. II, Бір., Выг.). Да куляцьі.

◎ Ку́лька ₂ ’клёцка’ (Яўс.). Да кулях (гл.).

Ку́тніца ₁ ’прамая кішка’ (Сл. паўн.-зах., Шатал., КЭС, лаг., Нар. лекс., Маш., Мядзв.). Да кутыр (гл.), кутаць ₁ (гл.).

Ку́тніца ₂ ’кіла’ (З нар. сл.), ’похва ў каровы’ (Янк. III). Да кутніца ₁ (гл.).

Лэпскі ’лоўкі, моцны’ (Сцяшк.), ’харошы, пахвальны’ (Нас.), ’ладны’ (карэліц., З нар. сл.; стаўб., Жыв. сл.), ’ніштаваты’ (карэліц., Нар. словатв.), лэпска ’добра’ (Нас. Сб.). Запазычана з польск. łebski і łepski ’разумны, спрытны’, ’ладны, велікаваты’, ’прыгожы’, ’недарагі’.

На́бадры ’шоры, шляя’ (БРС), ’шлеі, частка збруі’ (Янк. БФ. 297, слуц., Сл. бел. нар. фраз.), ’медныя бляхі для збруі’ (Лупсякоў, Фальк. Гом.), на́бадрыкі ’шоры’ (стаўбц., Нар. сл.). Відаць, фанетычна змененае набе́дры, набе́дрыкі (набэ́дрыкі) ’тс’ (гл.).