◎ Ку́лька 1 ’ручка на кассі ў выглядзе абагнутага лучка’ (Сцяшк., З нар. сл., Нар. лекс., Жыв. сл., Тарн. Studia, Дразд., Арх. Бяльк., Янк. II, Бір., Выг.). Да куляцьі.

◎ Ку́лька 2 ’клёцка’ (Яўс.). Да кулях (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)