Verbum

Ку́тніца ₁ ’прамая кішка’ (Сл. паўн.-зах., Шатал., КЭС, лаг., Нар. лекс., Маш., Мядзв.). Да кутыр (гл.), кутаць ₁ (гл.).

Ку́тніца ₂ ’кіла’ (З нар. сл.), ’похва ў каровы’ (Янк. III). Да кутніца ₁ (гл.).