нацві́чыць

‘намуштраваць, пакараць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацві́чу нацві́чым
2-я ас. нацві́чыш нацві́чыце
3-я ас. нацві́чыць нацві́чаць
Прошлы час
м. нацві́чыў нацві́чылі
ж. нацві́чыла
н. нацві́чыла
Загадны лад
2-я ас. нацві́ч нацві́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацві́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашко́ліць

‘навучыць, пакараць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашко́лю нашко́лім
2-я ас. нашко́ліш нашко́ліце
3-я ас. нашко́ліць нашко́ляць
Прошлы час
м. нашко́ліў нашко́лілі
ж. нашко́ліла
н. нашко́ліла
Загадны лад
2-я ас. нашко́ль нашко́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашко́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбато́жыць

‘учыніць кару, пакараць, адлупіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбато́жу адбато́жым
2-я ас. адбато́жыш адбато́жыце
3-я ас. адбато́жыць адбато́жаць
Прошлы час
м. адбато́жыў адбато́жылі
ж. адбато́жыла
н. адбато́жыла
Загадны лад
2-я ас. адбато́ж адбато́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбато́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбатэ́жыць

‘учыніць кару, пакараць, адлупіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбатэ́жу адбатэ́жым
2-я ас. адбатэ́жыш адбатэ́жыце
3-я ас. адбатэ́жыць адбатэ́жаць
Прошлы час
м. адбатэ́жыў адбатэ́жылі
ж. адбатэ́жыла
н. адбатэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. адбатэ́ж адбатэ́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбатэ́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпя́рыць

‘пабіць, пакараць, адбіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпя́ру адпя́рым
2-я ас. адпя́рыш адпя́рыце
3-я ас. адпя́рыць адпя́раць
Прошлы час
м. адпя́рыў адпя́рылі
ж. адпя́рыла
н. адпя́рыла
Загадны лад
2-я ас. адпя́р адпя́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпя́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакалесава́ць

‘пакараць каго-небудзь смерцю на спецыяльным коле’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакалясу́ю пакалясу́ем
2-я ас. пакалясу́еш пакалясу́еце
3-я ас. пакалясу́е пакалясу́юць
Прошлы час
м. пакалесава́ў пакалесава́лі
ж. пакалесава́ла
н. пакалесава́ла
Загадны лад
2-я ас. пакалясу́й пакалясу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакалесава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакара́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пакарыцца.

2. Зал. да пакараць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зладзе́йства, ‑а, н.

1. Занятак злодзея; крадзеж чужой маёмасці. Пакараць за зладзейства.

2. Зладзейскі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калесава́ць, калясую, калясуеш, калясуе; зак. і незак., каго.

Гіст. Пакараць (караць) смерцю на спецыяльным коле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хвастаць, ‑хвашчу, ‑хвашчаш, ‑хвашча; зак., каго.

Разм. Набіць, пакараць розгамі, пугай, дзягай; адлупцаваць, адхвастаць. // Хвошчучы, выбіць. Выхвастаць вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)