нашко́ліць
‘навучыць, пакараць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
нашко́лю | нашко́лім | |
нашко́ліш | нашко́ліце | |
нашко́ліць | нашко́ляць | |
Прошлы час | ||
нашко́ліў | нашко́лілі | |
нашко́ліла | ||
нашко́ліла | ||
Загадны лад | ||
нашко́ль | нашко́льце | |
Дзеепрыслоўе | ||
нашко́ліўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)