ву́зел
‘месца; сукупнасць; прычоска; клунак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ву́зел |
вузлы́ |
| Р. |
вузла́ |
вузло́ў |
| Д. |
вузлу́ |
вузла́м |
| В. |
ву́зел |
вузлы́ |
| Т. |
вузло́м |
вузла́мі |
| М. |
вузле́ |
вузла́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
увахо́д
‘месца, праз якое ўваходзяць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
увахо́д |
увахо́ды |
| Р. |
увахо́да |
увахо́даў |
| Д. |
увахо́ду |
увахо́дам |
| В. |
увахо́д |
увахо́ды |
| Т. |
увахо́дам |
увахо́дамі |
| М. |
увахо́дзе |
увахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
уе́зд
‘месца, праз якое уязджаюць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уе́зд |
уе́зды |
| Р. |
уе́зда |
уе́здаў |
| Д. |
уе́зду |
уе́здам |
| В. |
уе́зд |
уе́зды |
| Т. |
уе́здам |
уе́здамі |
| М. |
уе́здзе |
уе́здах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хо́д
‘месца ўваходу; калідор, тунель’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хо́д |
хады́ |
| Р. |
хо́да |
хадо́ў |
| Д. |
хо́ду |
хада́м |
| В. |
хо́д |
хады́ |
| Т. |
хо́дам |
хада́мі |
| М. |
хо́дзе |
хада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
з’е́зд
‘сход; месца, па якім з'язджаюць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
з’е́зд |
з’е́зды |
| Р. |
з’е́зда |
з’е́здаў |
| Д. |
з’е́зду |
з’е́здам |
| В. |
з’е́зд |
з’е́зды |
| Т. |
з’е́здам |
з’е́здамі |
| М. |
з’е́здзе |
з’е́здах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ло́жа
‘месца ў глядзельнай зале; частка ружжа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ло́жа |
ло́жы |
| Р. |
ло́жы |
ло́ж |
| Д. |
ло́жы |
ло́жам |
| В. |
ло́жу |
ло́жы |
| Т. |
ло́жай ло́жаю |
ло́жамі |
| М. |
ло́жы |
ло́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
таксапа́рк
‘месца рамонту і стаянкі таксі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
таксапа́рк |
таксапа́ркі |
| Р. |
таксапа́рка |
таксапа́ркаў |
| Д. |
таксапа́рку |
таксапа́ркам |
| В. |
таксапа́рк |
таксапа́ркі |
| Т. |
таксапа́ркам |
таксапа́ркамі |
| М. |
таксапа́рку |
таксапа́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
я́гаднік
‘месца, дзе растуць ягады; ягадныя кусты’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
я́гаднік |
я́гаднікі |
| Р. |
я́гадніку |
я́гаднікаў |
| Д. |
я́гадніку |
я́гаднікам |
| В. |
я́гаднік |
я́гаднікі |
| Т. |
я́гаднікам |
я́гаднікамі |
| М. |
я́гадніку |
я́гадніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пад’е́зд
‘месца, шлях, па якім пад'язджаюць; уваход у будынак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пад’е́зд |
пад’е́зды |
| Р. |
пад’е́зда |
пад’е́здаў |
| Д. |
пад’е́зду |
пад’е́здам |
| В. |
пад’е́зд |
пад’е́зды |
| Т. |
пад’е́здам |
пад’е́здамі |
| М. |
пад’е́здзе |
пад’е́здах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́рт
‘месца для стаянкі, рамонту, разгрузкі суднаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
по́рт |
парты́ по́рты |
| Р. |
по́рта |
парто́ў |
| Д. |
по́рту |
парта́м |
| В. |
по́рт |
парты́ по́рты |
| Т. |
по́ртам |
парта́мі |
| М. |
по́рце |
парта́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)