я́гаднік
‘месца, дзе растуць ягады; ягадныя кусты’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| я́гаднік | я́гаднікі | |
| я́гадніку | я́гаднікаў | |
| я́гадніку | я́гаднікам | |
| я́гаднік | я́гаднікі | |
| я́гаднікам | я́гаднікамі | |
| я́гадніку | я́гадніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)