я́гаднік

‘месца, дзе растуць ягады; ягадныя кусты’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́гаднік я́гаднікі
Р. я́гадніку я́гаднікаў
Д. я́гадніку я́гаднікам
В. я́гаднік я́гаднікі
Т. я́гаднікам я́гаднікамі
М. я́гадніку я́гадніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)