ву́зел
‘месца; сукупнасць; прычоска; клунак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ву́зел | вузлы́ | |
| вузла́ | вузло́ў | |
| вузлу́ | вузла́м | |
| ву́зел | вузлы́ | |
| вузло́м | вузла́мі | |
| вузле́ | вузла́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)