уе́зд

‘месца, праз якое уязджаюць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уе́зд уе́зды
Р. уе́зда уе́здаў
Д. уе́зду уе́здам
В. уе́зд уе́зды
Т. уе́здам уе́здамі
М. уе́здзе уе́здах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)