прикоснове́нный які́ (што) ма́е дачыне́нне (да чаго-небудзь); прычы́нны (да каго, да чаго), заме́шаны (у чым), вінава́ты (у чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суправаджа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак., чым.

1. Адбывацца адначасова з чым-н.

Навальніца суправаджалася градам.

2. Мець сваім вынікам што-н.

Хвароба суправаджалася ўскладненнем.

3. Быць забяспечаным чым-н., дапаўняцца чым-н.

С. каментарыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правінава́ціцца, -ва́чуся, -ва́цішся, -ва́ціцца; зак., у чым або чым перад кім.

Тое, што і правініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́гнуць

‘разбіць што-небудзь, стукнуць каго-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь, у што-небудзь (гогнуць яго, гогнуць у спіну)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. го́гну го́гнем
2-я ас. го́гнеш го́гнеце
3-я ас. го́гне го́гнуць
Прошлы час
м. го́гнуў го́гнулі
ж. го́гнула
н. го́гнула
Загадны лад
2-я ас. го́гні го́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час го́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзу́нуць

‘пхнуць каго-небудзь (дзунуць яго ў твар); ударыць каго-небудзь і па чым-небудзь (дзунуць палкай па галаве)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзу́ну дзу́нем
2-я ас. дзу́неш дзу́неце
3-я ас. дзу́не дзу́нуць
Прошлы час
м. дзу́нуў дзу́нулі
ж. дзу́нула
н. дзу́нула
Загадны лад
2-я ас. дзу́нь дзу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзу́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жмуля́каць

‘чмякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ісці па чым-небудзь мокрым, гразкім, утвараючы характэрныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жмуля́каю жмуля́каем
2-я ас. жмуля́каеш жмуля́каеце
3-я ас. жмуля́кае жмуля́каюць
Прошлы час
м. жмуля́каў жмуля́калі
ж. жмуля́кала
н. жмуля́кала
Загадны лад
2-я ас. жмуля́кай жмуля́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жмуля́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задзю́баць

‘забіць каго-небудзь дзюбай, чым-небудзь вострым; пачаць дзюбаць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задзю́баю задзю́баем
2-я ас. задзю́баеш задзю́баеце
3-я ас. задзю́бае задзю́баюць
Прошлы час
м. задзю́баў задзю́балі
ж. задзю́бала
н. задзю́бала
Загадны лад
2-я ас. задзю́бай задзю́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час задзю́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закрыва́віць

‘разбіць да крыві каго-небудзь, што-небудзь; запэцкаць, замазаць кроўю; пакінуць крывавыя сляды на кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закрыва́ўлю закрыва́вім
2-я ас. закрыва́віш закрыва́віце
3-я ас. закрыва́віць закрыва́вяць
Прошлы час
м. закрыва́віў закрыва́вілі
ж. закрыва́віла
н. закрыва́віла
Загадны лад
2-я ас. закрыва́ў закрыва́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час закрыва́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лупану́ць

‘ударыць каго-небудзь і па чым-небудзь; зрабіць што-небудзь з вялікай сілай (лупануў дождж, лупануць з вінтоўкі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лупану́ лупанё́м
2-я ас. лупане́ш лупаняце́
3-я ас. лупане́ лупану́ць
Прошлы час
м. лупану́ў лупану́лі
ж. лупану́ла
н. лупану́ла
Загадны лад
2-я ас. лупані́ лупані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час лупану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазга́дваць

‘пазгадваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазга́дваю пазга́дваем
2-я ас. пазга́дваеш пазга́дваеце
3-я ас. пазга́двае пазга́дваюць
Прошлы час
м. пазга́дваў пазга́двалі
ж. пазга́двала
н. пазга́двала
Загадны лад
2-я ас. пазга́двай пазга́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазга́дваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)