задзю́баць
‘забіць каго-небудзь дзюбай, чым-небудзь вострым; пачаць дзюбаць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| задзю́баю | задзю́баем | |
| задзю́баеш | задзю́баеце | |
| задзю́бае | задзю́баюць | |
| Прошлы час | ||
| задзю́баў | задзю́балі | |
| задзю́бала | ||
| задзю́бала | ||
| Загадны лад | ||
| задзю́бай | задзю́байце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| задзю́баўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)