разгне́ваны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане гневу, выяўляе гнеў.

Разгневаная маці.

|| наз. разгне́ванасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сердава́ць, сярду́ю, сярду́еш, сярду́е; сярду́й; незак. (разм.).

Адчуваць злосць, раздражненне, гнеў на каго-н.

С. на сына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагняўля́ць

‘выклікаць у каго-небудзь гнеў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прагняўля́ю прагняўля́ем
2-я ас. прагняўля́еш прагняўля́еце
3-я ас. прагняўля́е прагняўля́юць
Прошлы час
м. прагняўля́ў прагняўля́лі
ж. прагняўля́ла
н. прагняўля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час прагняўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усердава́ць

‘усердавацца; выклікаць гнеў каго-небудзь (усердаваць настаўніка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усярду́ю усярду́ем
2-я ас. усярду́еш усярду́еце
3-я ас. усярду́е усярду́юць
Прошлы час
м. усердава́ў усердава́лі
ж. усердава́ла
н. усердава́ла
Загадны лад
2-я ас. усярду́й усярду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час усердава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запа́льчывы, -ая, -ае.

1. Які лёгка ўзбуджаецца, прыходзіць у раздражненне, гнеў.

З. чалавек.

2. Поўны раздражнення, гневу.

Запальчывыя спрэчкі.

|| наз. запа́льчывасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параспяка́ць

‘зрабіць каму-небудзь суровую вымову; выклікаць у каго-небудзь моцнае ўзбуджэнне, гнеў, раздражненне’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параспяка́ю параспяка́ем
2-я ас. параспяка́еш параспяка́еце
3-я ас. параспяка́е параспяка́юць
Прошлы час
м. параспяка́ў параспяка́лі
ж. параспяка́ла
н. параспяка́ла
Загадны лад
2-я ас. параспяка́й параспяка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час параспяка́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гнев гнеў, род. гне́ву м.;

◊

не во гнев будь ска́зано не ў кры́ўду ка́жучы, не ў гнеў бу́дзе ска́зана;

положи́ть (смени́ть) гнев на ми́лость змяні́ць гнеў на ла́ску (на мі́ласць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абу́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Давесці да абурэння; выклікаць гнеў, незадавальненне.

Яго ўчынак абурыў усіх.

|| незак. абура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абура́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае гнеў, абурэнне, незадавальненне. Абуральны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ранко́р ’абурэнне’ (Новы час, 2004, № 10). Са ст.-бел. ранкоръ, ренкоръ ’гнеў, злосць, абурэнне’ (Ст.-бел. лексікон), якое, у сваю чаргу, са ст.-польск. rankor ’гнеў’, згодна з Брукнерам (453), з лац. rancor < rancidius ’аб ёлкім смаку’ няяснага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)