прагняўля́ць

‘выклікаць у каго-небудзь гнеў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прагняўля́ю прагняўля́ем
2-я ас. прагняўля́еш прагняўля́еце
3-я ас. прагняўля́е прагняўля́юць
Прошлы час
м. прагняўля́ў прагняўля́лі
ж. прагняўля́ла
н. прагняўля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час прагняўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)