параспяка́ць
‘зрабіць каму-небудзь суровую вымову; выклікаць у каго-небудзь моцнае ўзбуджэнне, гнеў, раздражненне’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| параспяка́ю | параспяка́ем | |
| параспяка́еш | параспяка́еце | |
| параспяка́е | параспяка́юць | |
| Прошлы час | ||
| параспяка́ў | параспяка́лі | |
| параспяка́ла | ||
| параспяка́ла | ||
| Загадны лад | ||
| параспяка́й | параспяка́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| параспяка́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)