усердава́ць
‘усердавацца; выклікаць гнеў каго-небудзь (усердаваць настаўніка)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| усярду́ю | усярду́ем | |
| усярду́еш | усярду́еце | |
| усярду́е | усярду́юць | |
| Прошлы час | ||
| усердава́ў | усердава́лі | |
| усердава́ла | ||
| усердава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| усярду́й | усярду́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| усердава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)