Клу́ша ’назва птушкі’ (Мат. Гом.). Рус. клуша ’квактуха, галка, чайка’. Гукапераймальнае. Звязваецца з лат. klukšet ’кудахтаць’ (Фасмер, 2, 255).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кро́санне ’седала’ (Мат. Гом.). Да курасадня (гл.) ’тс’. Змяненне магло адбывацца наступным чынам: курасадня > *курасання > *куросання > ’ кросанне. Параўн. куросны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кру́чалы ’калёсы для вывазкі лесу’ (Мат. Маг.), ’прылада для калёс вазіць бярвенні’ (Бяльк.). Кантамінацыя крывалы (гл.) і круціцьх (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лобік ’вушка кошыка’ (светлаг., Мат. Гом.) утварылася ў выніку пераносу паводле падабенства з лоб1 ці лоб2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лу́зік ’галіна’ (слаўг., Мат. Маг.). Да галу́за1 (гл.) ’тс’ з адпадзеннем пачатковых г‑a‑, якія атаясамліваліся як прыстаўныя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лушчаі́на ’лагчына, даліна’ (парыц., Янк. Мат.), параўн. слуц. лагчаі́на (Сл. ПЗБ). Да лагчы́на (гл.) < лог < прасл. logъ > lož‑ьkъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лёхнуць ’аббегаць’ (светлаг., Мат. Гом.). Да лахаць©. Экспрэсіўнасць слова выклікала змену л — лʼ (параўн. Слаўскі, 4, 319–320).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лісце́рка ’люстэрка’ (светлаг., Мат. Гом.) узнікла ў выніку ад’ідэацыі з лексемай лісце пад уздзеяннем народнай этымалогіі. Да лю́стра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Машынэрыя ’нескладанае, прымітыўнае прыстасаванне, прылада’ (маладз., Янк. Мат.). З польск. maszyneria ў паніжаным значэнні, якое з франц. machinerie ’машынерыя’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мыдлёўка, мыдлоўка ’прылада для вымярэння таўшчыні цёсу’ (Касп., Сл. Эп.-Шып.; браг., рагач., Мат. Гом.). З польск. mydlówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)