Сухадо́лька ’расліна бяссмертнік’ (Сцяшк.), сухадо́лькі ’цмін’ (Сл. ПЗБ). Відаць, да папярэдняга слова (’расліна, што расце па сухадолах’), параўн., аднак, сухавейка, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарара́йка ’таратайка’ (клец., Нар. лекс.). Аналагічна да таратайка (гл.) пад уплывам папярэдняга слова, параўн. тарарай, калёсы, тарарай (гом., Рам. 8–9).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таўкану́ць ’штурхануць’ (асіп., ЛА, 2; Байк. і Некр.) тыўкану́ць ’тс’ (хоцім., ЛА, 2), таўкану́цца ’штурхануць’ (асіп., ЛА, 2). Да наступнага слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таўпе́хацца ’блытацца пад нагамі’ (валож., Гіл.), ’таўхацца, хадзіць бязладна’ (Сцяшк. Сл.), ’пхацца, лазіць між натоўпу’ (Варл.). Аналагічна да папярэдняга слова, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таўшчы́р ’вельмі тоўстае нешта’ (Скарбы), тэ́ўшчар ’тоўсты’ (Сцяц. Сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад тоўшч (гл.), магчыма, пад уплывам таўшчэрны, гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трубня́ ‘парахно (для абкурвання пчол)’ (Мат. Гом.). Слова няяснага паходжання (недакладнае прачытанне рукапіснага запісу *трухня?). Гл. таксама трухля ‘тс’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тузава́ць ‘апрацоўваць гліну дротам’ (шкл., ЖНС), ‘утоптваць у гліну (для гаршкоў) каменную муку з жарствы’ (лёзн., ЖНС). Відаць, да наступнага слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обстоя́ть несов., безл. ісці́, знахо́дзіцца ў ста́не (чаще всего эти слова совсем опускаются);

дела́ у меня́ обстоя́т хорошо́ спра́вы мае́ іду́ць до́бра, спра́вы мае́ знахо́дзяцца ў до́брым ста́не, спра́вы мае́ до́брыя;

всё обстои́т благополу́чно усё до́бра;

со здоро́вьем у меня́ обстои́т кра́йне пло́хо здаро́ўе маё ў ве́льмі дрэ́нным ста́не, са здаро́ўем у мяне́ ве́льмі дрэ́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карма́н м., в разн. знач. кішэ́нь, -ні ж.;

наби́ть карма́н напха́ць кішэ́нь;

держи́ карма́н ши́ре падстаўля́й кішэ́нь;

не лезть за сло́вом в карма́н не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь;

э́то ему́ не по карма́ну гэ́та яму́ не па кішэ́ні;

бить по карма́ну біць па кішэ́ні;

то́лстый карма́н то́ўстая кішэ́нь;

то́щий (пусто́й) карма́н паро́жняя (бе́дная) кішэ́нь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адха́кацца ’аддыхацца’ (Юрч.) да ха‑. Гукапераймальнае слова з экспрэсіўнай дзеяслоўнай к‑суфіксацыяй (параўн. букаць да бу‑ і г. д.), параўн. таксама адхукаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)