валачы́

1. (цягнуць) schléppen vt, schléifen vt;

◊ ледзь но́гі валачы́ разм sich mühsam fórtschleppen;

2. разм (красці) kláuen vt, máusen vt;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

drag one’s feet

валачы но́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shamble

[ˈʃæmbəl]

1.

v.i.

пле́сьціся, валачы́ но́гі

2.

n.

цяжка́я хада́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

валачы́ць

1. гл валачы;

2. разм (насіць адзенне) trágen* vt;

3. тэх:

валачы́ць дрот Draht zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hale

I [heɪl]

adj.

мо́цны, здаро́вы

II [heɪl]

v.t.

1) цягну́ць сі́лай, валачы́; ту́заць

2) змуша́ць (ісьці́), заця́гваць куды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lug

[lʌg]

1.

v.t. (-gg-)

1) цягну́ць, валачы́

2) Figur. прыплята́ць ні ў пяць ні ў дзе́сяць

2.

n.

заціска́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цяга́ць

1. гл цягнуць;

2. (красці) stibítzen vt, kláuen vt, máusen vt;

3. (тузаць за што-н) zúpfen vt, zíehen* vt (an D);

4. (валачы па зямлі) schléifen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schléifen

*

I

vt

1) тачы́ць, вастры́ць

2) шліфава́ць

3) вайск. разм. муштрава́ць

II

1.

vt цягну́ць, валачы́

2.

vi валачы́цца, цяга́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schléppen

1.

vt цягну́ць, валачы́

2) буксі́раваць

2.

vi валачы́цца (пра адзенне)

3.

(sich)

1) цягну́цца, пле́сціся

2) цягну́цца

(аб справе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchschleifen

*

I

vt падто́чваць (напільні- кам); падпраўля́ць (артыкул і да т.п.)

II

1.

vt валачы́ за сабо́й

2.

vi валачы́цца (пра сукенку і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)