цяга́ць

1. гл цягнуць;

2. (красці) stibítzen vt, kláuen vt, máusen vt;

3. (тузаць за што-н) zúpfen vt, zíehen* vt (an D);

4. (валачы па зямлі) schléifen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)